PIPPY had het vannacht erg moeilijk, ze was al behoorlijk zwak en trillerig en logischerwijze uitgeput maar tegen de ochtenduren kreeg zij spierkrampen en stuipen.

Verdorie was het dan toch einde verhaal. Het leek op een glucose tekort maar er zou toch in de toegediende infusen voldoende glucose hebben gezeten?  Dan in nood maar wat honingwater naar binnenspuiten. Wat een ellende.

Daar sta je dan machteloos, geen dierenarts beschikbaar, een uitgeschakelde noodtelefoon. 

Pas rond 7.30 uur waren de artsen bereikbaar op de noodtelefoon. 

Bij aankomst in de kliniek kreeg ze meteen meer glucose ingespoten en werd ze in de zuurstofcabine gelegd.

Het was er op of eronder. Volgens de dierenarts was het of  inderdaad een ernstig glucosetekort danwel een neurologisch probleem.

Trillend als een rietje ging Elke terug naar de finca, wachtend op nieuws.

Wonder boven wonder knapte PIPPY met de toegediende glucose en zuurstof na een tijdje toch weer op.

Wat een vechtlust om te leven heeft het ukkie.